Jubileumfeest 20 jaar ViVe in Bobo

Ook in Bobo Dioulasso wordt het 20-jarig bestaan van V!VE gevierd. In plaats van de assemblee in januari is er een groot feest op zondagmorgen 2 februari. Het feest kondigt zich zaterdag aan met een en al bedrijvigheid. De ruimte waar het feest plaats gaat vinden, achter in de tuin van het hotel Villa Rose wordt ge-egaliseerd, 3 grote tenten worden afgeleverd en opgezet. Stoelen komen aan. En ondertussen worden de maaltijden voorbereid voor zo’n 200 mensen.

Als het al bijna donker is worden achterdoeken en versieringen in de tenten aangebracht.
Alles is geweldig efficiënt georganiseerd door Inna Baye en Franca.
Op zondag zal het feest om 10.00 beginnen en ja wanneer ik even voor 10 uur het terrein betreed zit al een grote groep leerlingen klaar.

Ook een flinke groep oud leerlingen en studenten. Veel ouders, vertegenwoordigers van vrouwen associaties, familie van Moctar, enkele directeuren van scholen en Projectleider Guindo met zijn vrouw uit Koutiala (Mali). Een en al kleur die me tegemoet komt, iedereen heeft zich prachtig aangekleed.

Een extra tent tegen de zon, voor de sprekers, wordt nog even opgezet. De geluidsinstallatie staat klaar. De leerlingenraad, feestelijk in een nieuwe, voor deze gelegenheid gemaakte outfit, heeft het druk. Ze ontvangen gasten en delen water uit en vergezellen de sprekers naar de microfoon. Hun kleding en die van Inna en Loté met dezelfde stof, is ontworpen en gemaakt door een oud-leerling van V!VE die een goed lopend couture bedrijfje heeft.

Het wachten is alleen nog op de ere gasten, de burgemeesters van een aantal wijken. Pas dan kan het feest van start gaan. Een serie jonge en volwassen sprekers komt aan het woord. Ieder begint met een zelfde ritueel van begroeten van de autoriteiten.
Van de jongste leerling van V!VE, een briljante tien-jarige, tot een van de eerst leerlingen van V!VE, die inmiddels al 10 jaar onderwijzeres is en de leerling die nu bijna aan het eind van haar medicijnen studie het langst door V!Ve is ondersteund. De oudere studenten roepen de jongere leerlingen op hard te werken. Zij laten horen hoe belangrijk het voor hen is dat V!Ve hen jarenlang steunt en niet zomaar voor even.

Franca vertelt, heel ontspannen, prachtig over alles wat V!VE zo de afgelopen 20 jaar heeft gedaan, vanaf de eerste activiteit; de vuilnis ophaal dienst tot en met alle activiteiten ook in Mali en Ghana. Vier kinderen naast haar, 3 jongens en een meisje om zichtbaar te maken dat het zo bij V!VE gaat; 75% meisjes en 25% jongens krijgt een beurs, tenminste in Bobo. Ze leest een bericht voor van onze projectleiders uit Mopti (Mali) die er niet bij kunnen zijn. En ze laat zien hoe belangrijk het beroepsonderwijs voor een aantal leerlingen is. Ook twee ouders van de ouderraad spreken vol warmte hun waardering uit. Madame Toe, van een moringa associatie vertelt waarom de gift en lening van V!VE zo bijzonder is. Bij een bank kon ze daarvoor niet terecht. Nu, met een drogerij op zonne-energie kan de productie van moringa flink omhoog.

Iedereen is natuurlijk blij met V!VE, dat hoort ook bij het feestje, maar ik voel de oprechtheid onder de soms formele woorden. Het gaat niet alleen over geld dat V!VE heeft betaald, maar zeker ook over de steun. En wanneer ik zelf daar te midden van deze grote groep sta om een woordje te doen over de microkredieten en de vrouwenassociaties, word ik ineens weer diep geraakt.
Zoveel leerlingen en hun ouders, zoveel vrouwen. En zo belangrijk om op dit feest de verbondenheid met elkaar te voelen. Het voelt dat ik door met V!VE te werken heel veel heb gekregen om dankbaar voor te zijn.

Tot slot spreekt onverwacht de burgemeester over hoe belangrijk het is dat geld rechtstreeks naar de mensen in Bobo gaat en ook dat de staat wel zou willen, maar een aantal dingen (nog) niet kan doen en dat het prachtig is dat er zo’n initiatief is dat de leerlingen daadwerkelijk ondersteunt.

En dan is er eten, ongelofelijk het is er gewoon voor al de leerlingen en hun ouders. En apart voor de notabelen.
Het was een enorme klus maar het liep op rolletjes. En de uitspraak – il n’ y a pas de problèmes il y a que des solutions – blijkt hier springlevend en vol betekenis.

Foto’s: Carla Kuit
Annette Bool, februari 2020