Muurschilderingen op school in Dialangou – Ellen Verheijen

Begin september was kunstenares Ellen Verheijen weer in Dialangou – Mali, om een nieuwe muurschildering te maken voor de 2 zojuist voltooide klaslokalen.

Ellen: “Ik was er 3,5 jaar geleden en heb met de kinderen van het dorp een muurschildering gemaakt. Het werd tijd om ook voor de nieuwe klassen een schildering te maken (dank aan de Cornelis Vrij school in Amsterdam die met een deel van de opbrengst van hun jaarlijks vrijmarkt de verf en kwasten hebben bekostigd).
De schilderingen van 3 jaar geleden zien er nog redelijk uit gelukkig. De dag na mijn aankomst in het dorp ben ik meteen begonnen met het maken van ontwerpen. Ik had materiaal uit Nederland meegenomen (in Mali niet te krijgen of heel duur).
Er deden 20 kinderen mee; ik heb ze in 2 groepen verdeeld, anders is het heel moeilijk werken op de muur. Ik had van te voren een plan bedacht maar toen ik met de kinderen sprak, bedacht ik dat het anders moest.
Ik vroeg de kinderen naar hun naam, wat ze graag zouden willen tekenen, en of ze tekenervaring hadden. Mijn plan was om een ondergrond van grote bladeren te schilderen en daaroverheen figuren/personen, maar een aantal kinderen wilden mensen tekenen en de rest wilde een giraf, een soort wolf, vogels, een auto, een bloem, een huis tekenen. En dan moet je je plan bijstellen.
Ze hadden een beetje tekenervaring maar niet veel, er zijn natuurlijk maar beperkte middelen. Je kan dat vooral bij de mens figuren zien, maar dat heeft ook weer zijn eigen charme.
Elke keer sta ik wel weer verbaasd over de prachtige tekeningen en schilderingen die gemaakt worden. We hebben de tekeningen ook nog besproken en aan elkaar laten zien.
Dag 2 begon de eerste groep van 13 kinderen, ik de kinderen ook laten kiezen wáár ze hun ontwerp wilden schilderen op de muur.
De groep bestond uit kinderen van 7 tot 14 jaar, waarvan er een paar op de school zelf zaten en een aantal kinderen uit het dorp. Het zijn bepaald niet de makkelijkste kinderen, ze lijken heel lief en meegaand in eerste instantie, maar kunnen ook heel hard schreeuwen, vooral tegen jongere kinderen (en ook heel veel commanderen, “breng mij de verf”) en soms duwen en vechten. De kinderen zijn niet erg sociaal, verf wordt niet gedeeld, maar “is van mij”… ik probeer dat dan te corrigeren… Ik heb uitgelegd over kleuren mengen (ze wisten echt niet hoe je nu oranje of groen maakt) en hoe de verf werkt en hoe je moest schilderen op de muur. Ook dat het ontwerp natuurlijk groter moest dan op papier.. maar dat ging heel goed en de kinderen hebben eerst met schoolbord-krijt hun ontwerp op de muur getekend. Daarna kon het schilderen beginnen, soms met veel te kleine kwasten, en ik moest ook heel veel keer uitleggen dat je toch wel water bij de acrylverf moest doen, daarna konden ze eigenlijk niet meer ophouden, en hebben we tot 13.30 uur geschilderd en was de eerste groep klaar.

Op de 3e werkdag begon de andere groep. Het geheel is een beetje drukker geworden dan de eerste muur, maar het past er goed bij.
Tot slot hebben de kinderen, hun ‘hand’tekening gezet naast de schildering die ze hebben gemaakt. Dit vonden ze heel leuk, lekker hun hand beschilderen en afdrukken op de muur.
De school begint weer in oktober, dan kunnen de kinderen genieten van hun muurschildering.
Ik heb in ieder geval weer genoten van de kinderen, het creëren en het resultaat, want het wordt eigenlijk altijd mooi”.

blog – 1 okt 2014 – Muurschilderingen op school in Dialangou – Ellen Verheijen